Heilige Birmaan

actief: | 4/10 |
speels: | 7/10 |
nood aan aandacht: | 8/10 |
affectie: | 9/10 |
luidruchtig: | 3/10 |
volgzaam: | 10/10 |
intelligent: | 7/10 |
onafhankelijk: | 5/10 |
gezondheid: | 6/10 |
verzorging: | 8/10 |
goed met kinderen: | 9/10 |
goed met dieren: | 9/10 |
De Heilige Birmaan is een vriendelijke, zachte en trouwe compagnon die zichzelf een air van waardigheid aanmeet. Dit 'heilige' kattenras houdt er duidelijk van om aanbeden te worden.
Birmanen zijn heel intelligent en echte mensenvrienden. Bezoekers worden met nieuwsgierigheid welkom geheten.
Het zijn rustige huiskatten die zich makkelijk laten oppakken.
Birmanen worden volledig wit geboren. Pas op latere leeftijd krijgt de half-langharige, vacht zijn lichte kleur en donkere punten. De poten hebben witte sokjes en typisch zijn de mooie, helblauwe ogen.
Verschillende vachtkleuren en kleuren van punten zijn toegestaan.
Dit kattenras wordt gemakkelijk verward met de Burmees, maar het is een volledig ander ras.
Geschiedenis
De legende wil dat in de boeddhistische tempels van Birma (het huidige Myanmar) de volledig witte katten aanbeden werden als dragers van de zielen van overleden priesters. Bij een overval door rovers uit Siam werd een monnik gedood. Zijn trouwe metgezel Sinh ging op zijn hoofd staan en zijn vacht veranderde van wit naar prachtig goud. Het gezicht, staart en poten kregen de donkere kleur van de aarde en het uiteinde van de poten bleef wit als teken van de pure geest van de monnik.
De volgende dag hadden alle tempelkatten dezelfde transformatie ondergaan.
Een geloofwaardiger verhaal maakt melding van een Fransman die een koppel katten in Burma kocht en mee naar Frankrijk nam.
Het ras werd eerst officieel erkend in Frankrijk in 1925. De tweede wereldoorlog bracht - zoals voor veel kattenrassen - ook dit ras op de rand van de uitroeiing: er waren nog slechts 2 birmanen gekend in 1945.
Gelukkig kon een intensief kweekprogramma de populatie weer herstellen en in de jaren 1960 werd het ras verder verspreid over de wereld.